pragnienie innowacji i zmiany świata może prowadzić do podejmowania niebezpiecznych ryzyka. Czasami wynalazcy płacą najwyższą cenę. Wynalazcy mogą być wczesnymi testami urządzenia w ramach rozwoju, a często pchając granice tego, co możliwe ma śmiertelne konsekwencje. W tej epoce alarmujących etykiet na filiżankach kawy jest może warto spojrzeć na niektórych wynalazców przeszłości, którzy stracili życie w pogoni za budowaniem czegoś nowego.
Pierwsza śmiertelność lotnictwa
Jean-Francoise Pilatre de Rogiier był wczesnym pionierem lotniczym, a także nauczycielką chemii i fizyki. On i Marquis D’Arlandes dokonali pierwszego załogowego bezpłatnego lotu balonowego w 1783 r. De Rozierów znany jest z testowania palności wodoru przez “łopie kęs i dmuchanie przez otwarty płomień, udowodnienie uderzenia, że wodór jest niewątpliwie wybuchowy, a to brwi niekoniecznie są stałą cechą twarzy. ” (Bill Bryson, w “krótkiej historii prawie wszystkiego”), mógł mieć lekko kawalierową technikę na bezpieczeństwo pracy.
Ale to było balonowanie, które go dostanie. Po kilku udanych lotach, on i jego towarzysze Pierre Romain próbowali przekroczyć kanał angielski w dniu 15 czerwca 1785 r., Ale balon niespodziewanie deflacji i spadły z szacowanej wysokości 450 m. Oba pioniernicy zginąli w katastrofie.
Król szybowca.
Pierwsze dobrze udokumentowane i udane cięższe niż lot lotnicze zostały wykonane przez niemieckiego lotnictwa Pioneer Otto Lilienthal. Zbudował osiemnaście typów szybowców i zajęło ponad 2000 lotów szybowców. Opracował również kilkanaście modeli monoplanów, samolotów do trzepotania i dwóch biplanów. Wilbur Wright Nazwał go “łatwo najważniejszym” pionierami wczesnego samolotu.
Jego ostatni lot, 9 sierpnia 1896 r. W przeciwnym razie był dość normalny. Jego konstrukcja szybowca miała problem z pitchingiem – najpierw, ponieważ po pewnym kątowi pilot nie mógł przesunąć ich wagi dodatkowo do tyłu, aby temu przeciwdziałać. Lilienthal stracił kontrolę w nurkowaniu nosem, spadając z wysokości około 15 m i złamał jego kręgosłup. Został zabrany do szpitala, ale zmarł około 36 godzin po awarii. Jego ostatnie słowa, w których “Opfer Müssen Gebracht Werden!” (Powiedzenie muszą być wykonane!).
Niebezpieczeństwa atomu
Trudno jest lekceważyć osiągnięcia Marie Curie. Pozostaje jedyną osobą, która wygrała Nagrodę Nobla w dwóch różnych naukach: w fizyce, za pracę na zjawiskach promieniowania, w chemii, na odkrycie elementów Radium i Polonium. Wszystko to miało miejsce w czasie, gdy kobiety zniechęciły się lub wpłynęły przed zabronieniem nauki akademickiej.
Jej prace z tymi radioaktywnymi elementami była przyczyną jej śmierci, biorąc pod uwagę, że niebezpieczeństwa promieniowania jonizującego nie były znane w tym czasie. Używa do przenoszenia probówek z materiałem radioaktywnym w kieszeniach, bez żadnych środków bezpieczeństwa. Nawet dziś jej papiery, a nawet jej książka kucharska są przechowywane w ekranowanych pudełkach, ponieważ są one nadal bardzo radioaktywne. Dużo pieniędzy z Nagrody Nobla, a także inne prezenty pieniężne, które otrzymała, została przekazana przyjaciołom i rodzinie i przekazała na badania. Albert Einstein mówią, że była prawdopodobnie jedyną osobą, która nie mogła być zepsuta przez sławę. Marie zmarła z niedokrwistości APlastic spowodowanej przez długoterminową ekspozycję na promieniowanie 4 lipca 1934 r.
Innowator podwodny.
Malowanie przez Conrad Wise Champan. Obraz z Wikimedia Commons.
Horace Lawson Hunley był prawnikiem i członkiem ustawodawcy państwowego Luizjany, który opracował wczesne podwodne podwodne podręczne. Hunley zrozumiał, jak kluczowy handel wysyłkowy z Europą był przeznaczony do konfederacy, więc współpracował z Jamesem McClintockiem i Baxter Watson, aby stworzyć podwodny statek, który pomógłby utrzymać kluczowe pasy transportowe z Europą otwartą. Stworzono i zbudowano trzy różne modele. Niestety trzecia łódź podwodna zatonęła, zabijając wszystkich osiem członków załogi, w tym Hunley.
Statek został odzyskany przez konfederację, a w dniu 17 lutego 1864 r. Stał się pierwszym udanym okrętem okrętowym bojowym, zatonącym USS Housatonicznym. HL Hunle, jak został nazwany, tajemniczo zniknęła po tej misji, która zostanie znaleziona ponad stulecie później w 1995 roku. Załoga otrzymała odpowiednie pochówku tylko w 2004 roku.
Chodzenie na nieznanej ziemi
Wypychanie granic jest istotą nauki i wynalazku. Nie wiemy wystarczająco dużo o śmierci De Rozierów, aby powiedzieć, czy jego postawa Devil-May-Care była odpowiedzialna za jego śmierć – Balonina była w swoim niemowlęcym i jest dość zależna od wiatru – ale mogła być. Lilienthal wykonał ponad 2000 podobnych lotów przed złym szczęściem śmiertelnym złapanym mu. Marie Curie, a reszta nauki w tym czasie, po prostu nie wiedziała, że radioaktywność była niebezpieczna. Hunley nie miała innego wyboru, jak sam testować jego łódź podwodną. Wszyscy zapłacili za swoje wynalazki z ich życiem.
Nie mówimy, że nie powinieneś nosić okularów i ochrony słuchu podczas pracy kąta Grwewnętrzny. Musisz absolutnie podjąć wszelką przystępną ostrożność bezpieczeństwa, którą możesz. Wielu z nas nigdy nie będzie wystarczająco blisko do granic nieznanego, że będziemy musieli wziąć skok jak Lilienthal, znacznie mniej zrobienie tego tysiące razy. Mimo to istnieje pewna tragiczna szlachta do tych historii, które podkreśla siłę pragnienia wprowadzania innowacji, być pierwszym lub znaleźć coś nowego.